هي اصطلاح وڏين طاقتن ۽ صنعتي طور اسريل ملڪن طرفان، غريب ۽ ٽين دنيا جي اسرندڙ ملڪن کي فن، هنر ۽ حرفت جي ميدان ۾ پوئتي ۽ محروم رکڻ واري صورتحال جي عڪاسي ڪري ٿو. هي اصطلاح بنيادي طور ڏکڻ آفريقا ۾ نسلي مت ڀيد جي بنياد تي ڪاري آباديءَ کي گورن کان ڌار رکڻ ۽ گهٽ سهولتون ڏيڻ واري پاليسيءَ تان کنيل آهي، جيڪو شعوري يا لاشعوري طور هڪ حربي طور استعمال ڪندي، ٽين دنيا جي اڀرندڙ صنعتي ملڪن کي پوئتي رکڻ جي سازش طور استعمال ڪيو وڃي ٿو. ان حوالي سان، اهو ڪنهن مخصوص علائقي جي حرفتي بالادستي ۽ جديد بيٺڪيت واري رَوِشن کي هٿي ڏي ٿو. ايران جي حڪومت پاران کيس نيو ڪليائي صلاحيت کان محروم رکڻ واري اولهه جي ملڪن طرفان ٿيندڙ ڪوشش کي، پڻ ساڳئي پس منظر ۾ ڏٺو وڃي ٿو. برتري پسند هن نظريي جا وڪيل چون ٿا ته امير ۽ اجارادرا ملڪن طرفان، غريب ملڪن کي پنهنجو مستقل ڳيجهو رکڻ لاءِ هيءَ هڪ ڳڻيل ڳوتيل حڪمت عمليءَ آهي. جنهن ذريعي ٻٽي مقصد واري ٽيڪنالاجي، ڄاڻ جا اهم ذريعا، سکيا جا جديد سرشتا ۽ ترقيءَ جا نوان پيچرا غريب ملڪن کان لڪائيندي يا انهن تي غير ضروري رڪاوٽون مڙهيندي، دنيا جا امير ۽ اسريل ملڪ پنهنجي هڪ هٽي ختم نٿا ڪرڻ چاهين. ان سلسلي ۾ آمريڪا طرفان برازيل کي سپر ڪمپيوٽرن جي فراهمي روڪڻ ۽ ايران کي ائٽمي ٽيڪنالاجي کان پري رکڻ وارا مثال عام طرح بيان ڪيا ويندا آهن